Ubud

Dag 28 – Aankomst op Bali – naar Ubud
Na een vlucht van ongeveer 3,5 uur kwamen we ruim op tijd aan op Bali, waarschijnlijk hadden we wind mee want we waren een stuk sneller dan gepland. Na alle gebruikelijke controles zijn we op zoek gegaan naar een taxi die ons van Denpasar naar Ubud kon brengen. Voor een slordige 20 euro kregen we een taxi toegewezen. Het was erg druk, dus na ruim een uur in de taxi waren we op de plaats van bestemming. Nu nog een hotel. We hadden zelf al wat research gedaan in de lonely planet, maar de taxichauffeur wees ons eerst op iets anders. Na enige navraag kwam Bettine erachter dat de prijs per kamer voor 1 nacht ruim 70 euro was. Nou dat was een hele snelle beslissing: NEE. Toch maar naar de aanrader uit de Lonely Planet en dat bleek een goedkope en leuke bungalow voor nog geen 9 euro per nacht p.p. inclusief ontbijt te zijn. Een ruime kamer met zelfs een apart bed voor als we toch een keer onze eerste echte vette ruzie zouden krijgen. Na onze spullen neergeploft te hebben zijn we op zoek gegaan naar een eettentje. Daar hebben we de eerste Saté gegeten van de vele die er waarschijnlijk nog zullen volgen hier…. Erg lekker, maar iets minder kruidig dan wat we in Thailand gewend waren. Na wat rondslenteren besloten we de ticket naar Komodo te boeken en nog wat tempels te bekijken. 10 minuten vanaf ons guesthouse ligt een prachtig rijstveld wat we nog hebben bekeken maar helaas was de zon net onder dus het mooiste plaatje was al weg volgens de eigenaar. Hij adviseerde ons om morgen tegen 17.00 uur terug te komen, voor een rondleiding, uitleg en een verse cocosnoot. Hierna weer richting bungalow want Koen’s nagels moeten toch echt een keer geknipt worden en z’n haren ook. Dus een legendarisch moment is daar. Na ruim 20 jaar knipt Koen voor het eerst weer zijn nagels! Hulde ! ‘Het is wel ff wennen hoor’ , was zijn eerste reactie. Daarna heeft Bettine haar tondeuse kunsten laten zien en Koen ziet er weer spik en span uit. Nog even wat eten en dan lekker slapen na de gebroken nacht van afgelopen nacht.
Dag 29 – Ubud, monkeyforrest & wandeling
Vanmorgen heerlijk uitgeslapen. De planning was om er om 08.00 uur uit te gaan, maar de wekker hebben we uitgedruk en we werden pas om 09.30 uur wakker in ons hemelbed. Na ons gedouched te hebben kwam er een vrouwtje met ons ontbijt aan bij de bungalow. Perfect! Vervolgens zijn we naar Monkey Forrest gelopen. Leuk om even doorheen te lopen maar was niet heel groot en natuurlijk vol met apen. Na een wandeling door dit bos en een aantal tempels bekeken te hebben hier zijn we een route gaan lopen die in de Lonely Planet beschreven stond. We kwamen door leuke kleine dorpjes en lang heel veel rijstvelden. Leuk om zo de drukte van Ubud even te ontvluchten en het echte Bali te zien. Tot je op een gegeven moment niet meer precies weet waar je bent en de lokale bevolking je ook niet echt op weg kan helpen. Gewoon doorlopen was ons motto en dan komen we er wel. En gelukkig was dat ook zo. Na zo’n 4 uur gelopen te hebben zijn we terug gegaan naar onze bungalow. Onderweg bij de ‘overburen’ alvast een scooter gehuurd voor morgen en een shuttle-bus voor overmorgen die ons naar het oosten van Bali brengt (en dat allemaal voor een kleine 15 euro). Na wat relaxtime in onze bungalow zijn we even wat gaan drinken en doorgelopen naar de rijstboer (Wadeng genaamd) van gisteren om nu de rijstvelden te zien terwijl de zon er nog mooi op schijnt en een rondleiding te krijgen. Hij herkende ons gelijk toen we eraan kwamen lopen en had de grootste praatjes. Na een rondleiding en een cocosnoot (smaakt helemaal niet naar cocos, maar dat komt omdat het een jonge noot is, dat is beter voor je maag hebben we geleerd) konden we genieten van een zonsondergang boven het rijstveld. Er kwam ook nog een oud vrouwtje voorbij die voor onze neus met behulp van een touw om haar voeten zo een palmboom in klom en een cocosnoot ‘plukte’. Ze leek wel 80 jaar maar na enige navraag was ze 60 en heette Martha. Vervolgens lekker chill een Bintang gedronken (uit koffiekopjes weliswaar) en gegeten. Om daarna weer naar ons hemelbedje te gaan. Morgen met het scootertje naar de vulkaan! Welterusten.
Dag 30 – Ubud met de scooter op pad
Vanmorgen om half 8 uit bed om om half 9 met de scooter op pad te gaan. De eerste stop was een watertempel, Pura Gunung Kawi genaamd. Dit waren 8 uitgehakte standbeelden uit de rots. Met daaromheen een aantal rijsvelden en tempelachtige gebouwtjes. Vervolgens zijn we naar de volgende tempel gereden, Pura Tirta Empul. Deze tempel staat bekend om zijn heilige waterbronnen waar ook menig Balinees zich onder liet dompelen en ging bidden. Offermandjes waren er ook hier weer in overvloed aanwezig. Onze weg vervolgde zich naar Penelokan, dit was het punt waar het mis ging qua route (we hadden geen goede kaart), maar zo zie je wel veel meer van de lokale bevolking. Elk dorp was omringd door een soort stadsmuur. De kinderen wordt vanaf kleins af aan geleerd om te zwaaien naar touristen. En de locals lachen altijd even vriendelijk. In tegenstelling tot de touristische gebieden waar de verkopers niet van je af te slaan zijn was het hier heel gemoedelijk. Eenmaal in Penelokan aangekomen hadden we een uitzicht over een prachtige vulkaan (Maunt Batur van 1412 meter) en het bijbehorende meer. Hier hebben we een hapje gegeten en genoten van het uitzicht. Daarna zijn we een stukje verder gereden en kwamen de tempel Pura Ulun Danubatur tegen. Maar aangezien je voor elke bezienswaardigheid in Bali moet betalen en wij dat als een echte Nederlander beaamd, waren wij dat betalen een beetje zat en zijn dus doorgereden via een andere weg weer naar beneden op weg naar de rijstvelden. Na een kleine 20 km. waren we daar en hebben onder het genot van een biertje van het uitzicht genoten. Op weg terug naar Ubud kwamen we nog een menigte mensen tegen die op een veld met allemaal zelf gemaakte ‘paarden’ bezig was. Even een kijkje nemen en navraag doen. Het bleek een crematie te zijn van 23 mensen. Er stonden ook 23 inmense ‘beesten’ van soort papier maché waar men de overledene in had gelegd. Maar aangezien zo’n crematie erg duur is, wordt men hier eerst gewoon begraven (dit hadden we in Penelokan al gezien vanaf een afstandje). Als de familie dan genoeg geld heeft voor de crematie worden de overblijfselen van het familielid weer opgegraven en en het ‘paard’ gelegd. Vervolgens mag iedereen offers geven aan de overledene en tot slot wordt alles in brand gezet. Aan het einde van de ceremonie stonden er dus 23 inmense ‘beesten met inhoud’ in brand. Erg indrukwekkend om zoiets mee te maken. Na deze ervaring zijn we terug gereden naar onze bungalow. Tas pakken en morgen op naar Padangbai aan de oostkust.